Ένα σκληρό ναρκωτικό...

Δευτέρα στις 6.30

Ήρθες στις 7.00

Τυχαία συνάντηση,  4 άτομα, μια παρέα!

Απόγευμα και ο ήλιος να καίει.

Πέρασαν οι ώρες, έγινες άμεσα ανάγκη

Πέρασαν οι μέρες, έγινες αρρώστια

Σκληρό ναρκωτικό, που η εξάρτηση του δεν περνάει

Που σε καταστρέφει και το γουστάρεις

Που ξεχνάς τον καύσωνα, τον ήλιο, την κούραση, το ταξίδι

Κάνει πάρτι η καρδιά και το μυαλό λογική δεν έχει

Με ένα κλικ, απλά…

Τίποτα άλλο!

Σε μια στιγμή. Σκέψη παντοτινή.

Ένα σαράκι να σε τρώει,

Σαν σάπιο πλοίο,

Μα η σαπίλα μένει…

Και συ σε άλλη θάλασσα να ταξιδεύεις ποια

Με άλλον καπετάνιο, του καλοκαιριού την πληγή ξεχνάς

Την βουτάς μέσα στο χιόνι , το αίμα να παγώσει

Μα η αιμορραγία μένει, ίσως όχι σε σένα…

Πυξαράς Δημήτρης