Ματιές και βλέμματα

Από ένα παράθυρο κοιτάς,

Σύννεφα, βροχή, μουνταμάρα

Βιαστικοί περαστικοί, βρεγμένη από την βροχή

Ένα ζευγάρι, λίγο ποιο κάτω

Χορεύει μέσα στην βροχή

Βρέχεται, κρυώνει, θερμαίνετε

Και είναι τα βλέμματα τους γεμάτα φως, έρωτα και ελπίδα

Από το παράθυρο σου κοιτάς,

Το φως ανοικτό, είναι Κυριακή πρωί

Κλεφτές ματιές, ζήλιας και θαυμασμού

Και συνεχίζεις να κοιτάς…

Ψάχνεις τριγύρω να βρεις και σύ το άλλο σου μισό

Η μοναξιά έρχεται κάθε πρωί και κάθε βράδυ

Τις μέρες τις βροχερές

Καμιά φορά και όταν βλέπεις ανθρώπους να χορεύουν…

Η  βροχή δεν σταματά, στο βρεγμένο τζάμι καθρεφτίζεται πλέον το βλέμμα σου

Το βλέμμα σου, οι ματιές σου, εσύ! 

Πυξαράς Δημήτρης