Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2014

Αφιερωμένο στην μοναξιά

Μοναξιά μου όμορφη, πόσο σε λατρεύω
Σ αγαπώ και σε μισώ, με τρως
Επιλογή μου!
Στου μυαλού μου την φυλακή, δαίμονες γυρίζουν πολλοί
Να κάνουν παρέα στην μοναξιά
Ζιζάνια τρελά
Όντα και αυτά μοναχικά

Μοναξιά μου όμορφη, τόσο κινδυνεύω να σε χάσω
Σε μιας φυλακής, σε λευκά κελιά
Κομποσκοίνι πλέκω με κόμπο χοντρό
Με μαύρη κλωστή και μαύρο κορδόνι
Και οι δαίμονες βοηθάνε σιγαλιά

Με μια καταδίκη
Χάνω το όμορφο εγώ μου,
Έναν εαυτό τραγικό,
Να απορεί:
Ποιος βασανίζεται τελικά, ο δαίμονας η ο δαιμονισμένος;
 Γιατί ο δαιμονισμένος κάποια στιγμή θα ελευθερωθεί, ο δαίμονας δεν θα γλυτώσει ποτέ!  Αρχή φόρμας

Πυξαράς Δημήτρης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου