Αφιερωμένο σε κάθε νύχτα

Και αυτή η νύχτα δεν περνάει,

Δεν λέει να ξημερώσει απόψε,

Το μυαλό γεμάτο ενοχές,

Δεν λέει να ξεκουραστεί!

Ενοχές για όνειρα τα οποία δεν είδε,

Και όσα είδε, δεν τα κυνήγησε,

Θαμμένο μέσα σε μια ατέρμονη μιζέρια.

Μία λύπη παντοτινή, μία λύπη που δεν λείπει,

Είναι εκεί

Καταστρέφει κάθε τι το ωραίο.

Και οι ώρες δεν περνάνε,

Αλλά και να περάσουν που θα πάνε;

Και αύριο πάλι το βράδυ θα ρθει…

Και εκείνη η νύχτα δεν θα περνάει…

Πυξαράς Δημήτρης