Για τα παιδιά

 Πόση μεγαλοπρέπεια και πόση αλήθεια, μπορεί να δείξει η πανούργα αμαρτία…

Αναρωτιούνται όλοι που πήγαν εκείνα τα παιδιά.

Τα παιδιά τα αληθινά. Τα παιδιά τα μπέσα. Τα παιδιά που παίζαν στις αλάνες.

Τα παιδιά τα λαμόγια. Τα παιδιά τα άσχημα. Τα παιδιά που δεν φοβούνταν.

Τι κάναμε όλοι σε εκείνα τα παιδιά.

Καταφάσεις, φειδωλές απαντήσεις, ειλικρίνεια.

Ερωτήσεις, φαφλατισμοι, ανειλικρίνεια.

 

Αναρωτιούνται όλοι που πήγαν εκείνα τα παιδιά.

Που κρατούσαν σφικτές τις γροθιές μέχρι κόκκαλα να βγουν.

Που φτύνανε αίμα μέχρι να ντραπούν και να το καταπιούν.

Τα παιδιά τα αληθινά. Τα παιδιά τα μπέσα. Τα παιδιά που μάλωναν στις αλάνες.

Τα παιδιά τα λαμόγια. Τα παιδιά τα άσχημα. Τα παιδιά που δεν φοβούνταν.

Όποιος, μία ζωή σώζει, σώζει τον κόσμο όλο. 

Μη υπερόπτες με τους ταπεινούς.

Μη ταπεινοί με τους υπερόπτες.

Αναρωτιούνται όλοι που πήγαν εκείνα τα παιδιά.

Που τα στείλαν, δεν ρωτάνε.

Πως τα φοβίσανε, δεν λένε.

Πότε να σκότωσαν, δεν μαρτυράνε.

Πότε τα κορόιδεψαν, δεν ομολογάνε.

 

Αναρωτιούνται όλοι που πήγαν εκείνα τα παιδιά.

Που δεν τους ένοιαζε αν ζούνε.

Που δεν γνώριζαν αν ζούνε.

Που δεν μπορούσαν να ζούνε.

Που δεν χρειαζότανε να ζούνε.

 

Αναρωτιούνται όλοι που πήγαν εκείνα τα παιδιά.

Άρπαγες, γεράκια, ληστές.

Άδικοι, μεροληπτικοί, ατελέσφοροι.

Μοιχοί, διαφθορείς, ανήθικοι.

Κάνοντας έρωτα στην μιζέρια τους, τους τρώει σαν γύπας.

Πόση μεγαλοπρέπεια και πόση αλήθεια, μπορεί να δείξει η πανούργα αμαρτία!

Πυξαράς Δημήτρης